ഒറ്റമുറി വീട്
--------------------
വിചിത്രമായ ഗ്രാമപ്രദേശം അവിടെ പഴയതും ജീർണിച്ചതുമായ നാല് ചുവരുകളുള്ള ഒരു ഒറ്റമുറി വീട് .പൊളിഞ്ഞുവീഴാറായ മതിലുകലുള്ള അവിടേക്ക് പോകാൻ ധൈര്യപ്പെടാത്ത പ്രദേശവാസികൾ അത് ശപിക്കപെട്ട ഒരിടമായി കണ്ടു പല കഥകളും പറഞ്ഞു പരത്തി.വർണ്ണാഭമായ പൂക്കൾ വിരിഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന പൂന്തോട്ടത്തിന് നടുവിൽ ചായം പൂശിയ ഒരു എളിയ വാസസ്ഥലമായിരുന്നു അത്. ആ വീട്ടിൽ മിസ്റ്റർ ബെഞ്ചമിൻ എന്നയാൾ കുറെകാലം താമസിച്ചിരുന്നു.ലില്ലിയെന്ന പൂക്കാരിക്ക് അല്ലാതെ പ്രദേശവാസികൾക്ക് മിസ്റ്റർ ബെഞ്ചമിനെ കുറിച്ച് കാര്യമായൊന്നും അറിയില്ല, കാരണം അദ്ദേഹം തന്റെ നാല് ചുവരുകൾക്കപ്പുറത്തേക്ക് പോകുന്നത് വളരെ അപൂർവമാണ്. അവന്റെ ജീവിതം ഒരു നിഗൂഢതയായിരുന്നു.അത് പോലെ മരണവും.
ബെഞ്ചമിൻറെ ദുരൂഹ മരണത്തിനു രണ്ടു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം താമസിക്കാനെത്തിയ നിഗൂഢ താമസക്കാരന്നിൽ ഗ്രാമത്തിലുള്ളവർ കൗതുകമുണർത്തി.പുതുതായി വന്നയാൾ ബെഞ്ചമിൻ പോലെ രഹസ്യ ശക്തികളുള്ള ഒരു മാന്ത്രികനാണെന്നും മറ്റുചിലർ അടച്ച വാതിലുകൾക്ക് പിന്നിൽ ആശ്വാസകരമായ മാസ്റ്റർപീസുകൾ വരക്കുന്ന ഒരു വിചിത്ര കലാകാരനാണെന്നും വിശ്വസിച്ചു.അവനെ കുറിച്ചുള്ള കിംവദന്തികൾ കാട്ടുതീ പോലെ പടരുന്നു.
മൂർച്ചയുള്ളതും തുളച്ചുകയറുന്നതുമായ കണ്ണുകളുള്ള ആ ഉയരം കൂടിയ മനുഷ്യൻ..ആളൊഴിഞ്ഞ ഒറ്റമുറി തന്റെ വാസസ്ഥലമായി തിരഞ്ഞെടുത്തതിന്റെ ഉദ്ദേശം ആർക്കും അറിയാത്തതിനാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വരവിന് രഹസ്യങ്ങൾ എന്തോ രഹസ്യമുണ്ടെന്നു നാട്ടു വർത്തമാനം അവരുടെ ജിജ്ഞാസ വർധിപ്പിച്ചു.ബെഞ്ചമിന് ഉള്ള സമയത്തും ലില്ലി എന്നു പേരുള്ള ഒരു കൗതുകക്കാരിയായ സാഹസികത ഇഷ്ട്ടമുള്ള പെൺകുട്ടി സ്ഥിരമായി പൂപറിക്കാൻ അവിടെ പോകുമായിരുന്നു.
ലില്ലി ഒരു മഴയുള്ള സായാഹ്നത്തിൽ സംശയാസ്പദമായ മനുഷ്യന്റെ പിന്നിലെ സത്യം കണ്ടെത്താൻ തീരുമാനിച്ചു.രാത്രിയിൽ ഫ്ലാഷ്‌ലൈറ്റ് അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും കൈവശം വച്ചിട്ടില്ലാത്ത അവൾ ആ വീടിനെ പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യാനും അതിന്റെ രഹസ്യങ്ങൾ കണ്ടെത്താനുമുള്ള ഒരു ദൗത്യം ആരംഭിച്ചു. അവന്റെ ഉറ്റ സുഹൃത്ത് അമേലിയ അവളോട് പോകരുതെന്ന് അപേക്ഷിച്ചു, പക്ഷേ ലില്ലി നിഗൂഢതയുടെ ചുരുളഴിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.
ഉള്ളിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന വിസ്മയങ്ങളുടെ ഒരു നേർക്കാഴ്ച ലഭിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ അവൾ പലപ്പോഴും അവന്റെ ജനലിലൂടെ ഒളിഞ്ഞുനോക്കാനായി പുറപ്പെട്ടു. എന്നും അമേലിയ എതിർത്തു കൊണ്ടേയിരുന്നു.അവളുടെ എതിർപ്പ് വകവെക്കാതെ ലില്ലി ആ ഒറ്റമുറി വീടിനടുത്തെത്തിയപ്പോൾ, മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ ഒരു കാറ്റ് വീശി, പഴയ വീട് വിറയ്ക്കുകയും ഞരങ്ങുകയും ചെയ്തു. വിറയലോടെ, പൊട്ടിയ ജനലിലൂടെ നെഞ്ചിൽ ഹൃദയമിടിപ്പോടെ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ഒളിഞ്ഞുനോക്കി.അവൾ കണ്ടത് പൊടിപിടിച്ച പുസ്തകങ്ങളുടെ കൂട്ടങ്ങളും, ഓരോ ചുവരിലും തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്ന വിചിത്രമായ ചിത്രങ്ങളും, സങ്കീർണ്ണമായ പെയിന്റിംഗുകളുമാണ്.
മറ്റൊരു ചുവരിനടുത്തു ഭൂപടങ്ങളും വിദൂര ദേശങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വിചിത്രമായ പുരാവസ്തുക്കളും കൊണ്ട് നിലം നിറഞ്ഞിരുന്നു. ആ മനുഷ്യൻ തന്റെ ഗവേഷണത്തിൽ മുഴുകിയ ഒരു പണ്ഡിതനാണെന്ന് തോന്നി.ലില്ലി പോകാനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ, ആ മനുഷ്യന്റെ മേശപ്പുറത്ത് എന്തോ ഒരു പ്രത്യേകത അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. അതൊരു ജീർണ്ണിച്ച ഫോട്ടോ ആയിരുന്നു, അതിലെ മുഖത്തിന് അവളുടെ മുഖവുമായി സാമ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു. ആശയക്കുഴപ്പവും ഭയവും അവളെ വല്ലാതെ അലട്ടി, അവളും നിഗൂഢമായ താമസക്കാരനും തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടോ എന്ന് ചിന്തിക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
ലില്ലി അറിയാതെ, സംശയാസ്പദമായ മനുഷ്യൻ തുടക്കം മുതൽ അവളുടെ സാന്നിധ്യം മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. അവൻ ഒരു ദുഷ്ടനായിരുന്നില്ല, കേവലം തന്റെ വൈജ്ഞാനിക പ്രവർത്തനങ്ങൾ പിന്തുടരാൻ ഏകാന്തത തേടുന്ന ഒരാൾ. പെട്ടെന്ന് വാതിൽ തുറന്ന് വന്ന മനുഷ്യനെ മുഖാമുഖം കണ്ടപ്പോൾ ഭയം ലില്ലിയെ പിടികൂടി.ലില്ലി ധൈര്യം സംഭരിച്ച് പതറാതെ നിന്നു. അവളെ അമ്പരപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവളെ ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് സ്വീകരിച്ചു.അവൾ സങ്കൽപ്പിച്ചതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു ആ മനുഷ്യൻ .
ആ മനുഷ്യൻ തന്റെ യാത്രകളുടെയും അവൻ നേടിയ അറിവിന്റെയും കഥകൾ പങ്കുവെച്ചു.രാത്രി കഴിയുന്തോറും, തന്റെ പ്രാഥമിക സംശയങ്ങൾ അടിസ്ഥാനരഹിതമാണെന്ന് മനസ്സിലായി.ആ മനുഷ്യൻ തന്റെ പഠനത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങാൻ ഏകാന്തത ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു, മേശപ്പുറത്തിരുന്ന ഫോട്ടോ, ലില്ലിയുമായി വളരെ സാമ്യമുള്ള ആ മനുഷ്യന് ദീർഘകാലം മുൻപ് നഷ്ടപ്പെട്ട മരുമകളുടെ ഫോട്ടോയായി മാറി.ഉള്ളിലെ ഭയമാണ് ആ ഫോട്ടോയ്ക്ക് അവളുടെ മുഖ നൽകിയത്.
ദിവസങ്ങൾ കഴിയുന്തോറും ലില്ലി അയാളുടെ സ്ഥിരം സന്ദർശികയായി.ലില്ലി അവന്റെ കഥകളാൽ മയങ്ങി, അവന്റെ വീടിന്റെ നാല് ചുവരുകളിൽ അറിവിന്റെയും ഭാവനയുടെയും വിശാലമായ ഒരു ലോകം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നുവെന്ന് അവൾ മനസ്സിലാക്കി.അവിടെമുതൽ, ലില്ലിയും സംശയാസ്പദമായ മനുഷ്യനും ഒരു സൗഹൃദബന്ധം സ്ഥാപിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാർഗനിർദേശപ്രകാരം, ലില്ലിയുടെ കഴിവുകൾ വിരിഞ്ഞു, താമസിയാതെ, അവളുടെ പെയിന്റിംഗുകൾ അവന്റെ സ്വന്തം മാസ്റ്റർപീസുകൾക്കൊപ്പം അവന്റെ വീടിന്റെ നാല് ചുവരുകളിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു.
ആ കൊച്ചുവീട് രണ്ടുപേർക്കും ഒരു സങ്കേതമായി മാറി- പുറംലോകത്ത് നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട് അവരുടെ ഭാവനയുടെ മണ്ഡലങ്ങളിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെല്ലാൻ കഴിയുന്ന ഒരിടം.തന്റെ ഉറ്റ സുഹൃത്തിനെ നഷ്ടപ്പെടുമോ എന്ന പേടിയിൽ അമേലിയ കള്ളക്കഥകൾ പടച്ചു വിട്ടു.സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗിയായ അമേലിയ ലില്ലിയെ അവളറിയാതെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു.ലില്ലിയുടെയും മിസ്റ്റർ അലക്സിൻ്റെയും അവിഹിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കഥകൾ നഗരത്തിലുടനീളം വ്യാപിച്ചു. ഇതൊന്നും അറിയാതെ ആ മനുഷ്യൻ ലില്ലിയുടെ ഒരു ഉപദേഷ്ടാവായിത്തീർന്നു, അവളുടെ ജിജ്ഞാസയെ പരിപോഷിപ്പിക്കുകയും പഠനത്തിൽ അവളെ നയിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഒരു മഞ്ഞുകാല സായാഹ്നത്തിൽ, മഞ്ഞ് പട്ടണത്തെ മൃദുവായ വെളുത്ത പുതപ്പിൽ മൂടിയപ്പോൾ, ഒരിക്കൽ അവനെ ഭയപ്പെട്ടിരുന്ന ഗ്രാമവാസികൾ മിസ്റ്റർ അലക്സിന്റെ വീടിന് പുറത്ത് ഒത്തുകൂടി. അതിന്റെ നാല് ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ സംഭവിക്കുന്ന പരിവർത്തനത്തെക്കുറിച്ച് അമേലിയ ഉണ്ടാക്കിയ നുണക്കഥകൾ അവർ കേട്ടിരുന്നു,ഇത്രയും കാലം മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന മനുഷ്യനോടുള്ള അവരുടെ വെറുപ്പ് പ്രകടിപ്പിക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹിച്ചു.പുറത്തെ ബഹളം കേട്ട് ഇറങ്ങിയ ലില്ലിയെയും അലക്സിനെയും ആരോ ചെരുപ്പ് കൊണ്ട് എറിഞ്ഞു.തന്റെ ദേഹത്ത് വന്നു വീണ ചെരിപ്പു അമേലിയയുടേത് ആണെന്ന് ലില്ലിക്കു മനസ്സിലായി.
ലില്ലി ആൾക്കൂട്ടത്തിലേക്കു നോക്കി ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. എന്നെ സ്വന്തമാക്കാൻ വേണ്ടി ആണിന്റെ വേഷം കെട്ടി ബെഞ്ചമിൻ എന്ന മനുഷ്യനെ കൊന്ന അമേലിയ നിനക്കു മുന്നിലേക്ക് വരാം. നിന്നിൽ നിന്നും രക്ഷതേടി ഞാൻ അഭയം പ്രാപിച്ച ബെഞ്ചമിന്ന്നെ നീ കൊന്നു. നാട്ടുകാരിൽ വിഷം കുത്തിവെച്ചു അലക്സിനെയും എന്നെയും ഇല്ലാതാകാൻ വന്നിരിക്കുന്നു.അമേലിയ ആൾ കൂട്ടത്തിനിടയിൽ നിന്ന് ഒന്ന് പതറി. ഓടി മറയാൻ നോക്കിയാ അവളെ നാട്ടുകാർ പിടിച്ചു വെച്ചു.
അമേലിയയാണ് കൊലചെയ്തത് എന്ന് നിനക്ക് എങ്ങിനെ മനസിലായി എന്ന് നാട്ടുകാർ ചോദിച്ചു.ബെഞ്ചമിൻ മരിച്ച രാത്രിയിൽ അവൾ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കിടന്നു. അവളുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് വല്ലാതെ കൂടിയിരുന്നു, വസ്ത്രങ്ങൾക്ക് പൂക്കളുടെ മണം. അവൾ എന്നിൽ നിന്നും എന്തോ ഒളിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി. ഈ കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ അലക്സിയോട് പറഞ്ഞിരുന്നു.അവൾ ആവാം കൊലയ്ക്കു പിന്നിൽ എന്ന് അലക്സിയും ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു.ആ രാത്രി ജനലിലൂടെ നീ കണ്ടത് ബെഞ്ചമിന് വരച്ച നിന്റെ പടം തന്നെ ആയിരുന്നു. വാതിൽ തുറക്കും മുൻപ് ഞാൻ അത് മാറ്റിവെച്ചു. എന്റെ നേരെ വന്ന അവളുടെ ചെരിപ്പുകൾ കണ്ടപ്പോൾ വെറുതെ ഒന്ന് പറഞ്ഞു നോക്കിയത് ആണ് .അതിൽ അവൾ വീണു.അവളിലെ കൊലപാതകിയെ അവൾ തന്നെ ലോകത്തിനു കാട്ടി കൊടുത്തു.
ഡിറ്റക്റ്റിവ് അലക്സ് ആ നാട്ടിലേക്ക് വന്ന ഉദ്ദേശം നടന്നു.ആ നാല് ചുവരുകളുള്ള ചെറിയ ഒറ്റമുറി വീട് സൗഹൃദത്തിന്റെയും വിവേകത്തിന്റെയും സർഗ്ഗാത്മകതയുടെയും പ്രതീകമായി മാറി. ചില സമയങ്ങളിൽ ഏറ്റവും അസാധാരണമായ നിധികൾ ഏറ്റവും ലളിതമായ സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്താനാകുമെന്ന് ഇത് നഗരത്തിലെ ജനങ്ങളെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. അന്നുമുതൽ, മിസ്റ്റർ ബെഞ്ചമിന്റെ വീട് കേവലം ഒരു നിഗൂഢ വാസസ്ഥലമല്ല, മറിച്ച് അറിവിന്റെയും സ്നേഹത്തിന്റെയും എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളിലും കിടക്കുന്ന മാന്ത്രികതയുടെ വിളക്കായി മാറി. ഒറ്റയ്ക്ക് താമസിക്കുന്ന സംശയാസ്പദമായ മനുഷ്യൻ തന്റെ സ്ഥാനം കണ്ടെത്തി, ഉള്ളിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സത്യം കണ്ടെത്തുന്നതിന് പ്രത്യക്ഷതകൾക്കപ്പുറത്തേക്ക് നോക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം ലില്ലിയും കണ്ടെത്തി.
മാലിബ് മാട്ടൂൽ
